Palety drewniane powstały w Stanach Zjednoczonych Ameryki na potrzeby transportu wojskowego. W Europie pierwsze palety typu EUR o wymiarach 800 mm x 1200 mm produkowane były przez szwedzki koncern BT Industries od roku 1950. Następnie Międzynarodowy Związek Kolejowy UIC (ang. Union Internationale des Chemins de fer) znormalizował paletę EUR, stając się tym samym właścicielem znaku EUR, na kartach 435-2 oraz 435-3, wprowadzając ją tym samym do legalnego obrotu w zakresie transportu kolejowego na terenie Europy. Celem takiego działania było ujednolicenie oraz usprawnienie przeładunków na kolei w przypadku transportu towarów między poszczególnymi krajami. W roku 1991 utworzona została Europejska Organizacja Paletowa EPAL, która przy ścisłej współpracy z UIC, ma za zadanie zapewniać wysoką jakość palet oraz stała kontrolę palet produkowanych ze znakiem EPAL. Miliardy palet rocznie transportowane są na całym świecie transportem lotniczym, morskim oraz drogowym. W roku 2012 w magazynach na terenie naszego kraju w obrocie znajdowało się około 32,5 mln palet noszących znamiona EUR[1]. Palety tego typu wykorzystywane są jak widać na bardzo dużą skalę. Znajdują zastosowanie w bardzo wielu gałęziach gospodarki. Można w tym miejscu wymienić przedsiębiorstwa zajmujące się działalnością produkcyjną, handlową, transportową. Palety spotkać można na każdym kroku w życiu codziennym. Robiąc zakupy w supermarkecie, przechodząc obok jakiejkolwiek budowy, zamawiając lodówkę za pośrednictwem kuriera, który na pewno dostarczy ją na palecie. Mimo tak powszechnego ich występowania bardzo mało ludzi zdaje sobie sprawę z istotności oraz konieczności zapewnienia należytej ich jakości. Dobór palet odpowiedniej jakości jest podstawą zachowania zasad bezpieczeństwa. Producenci jak i użytkownicy palet często nie przykładają wagi do ich jakości bądź brakuję im w tym zakresie odpowiedniej wiedzy. Niekiedy takie przypadki kończą się stratami finansowymi lub zdrowotnymi w sytuacji uszkodzenia wykorzystywanej palety nie spełniającej określonych wymogów. Każdy pracownik magazynowy lub biorący bezpośredni udział przy formowaniu jednostek ładunkowych na paletach lub zajmujący się określeniem autentyczności palet EUR (magazynier, pracownik skupu palet) powinien przechodzić kurs z zakresu identyfikacji palet EUR lub przynajmniej potwierdzić swoją wiedzę na egzaminie z tegoż zakresu. Kursy tego typu organizowane są cyklicznie przez EPAL Polska. Kurs taki może zostać zorganizowany na terenie zakładu zainteresowanego jego przeprowadzeniem. Istnieje możliwość wzięcia udziału w kursach zewnętrznych po zebraniu odpowiedniej liczby ochotników. Podczas kursu poza wykładami na temat palet uczestnicy mają możliwość obejrzenia pracy zakładu produkującego palety EUR. Tego typu wiedza może być bardzo dobrą inwestycja dla przedsiębiorstwa w wielowymiarowym zakresie. Pierwszą korzyścią jest oczywista redukcja kosztów związanych z przyjmowaniem palet, które nie spełniają wymogów oryginalności oraz noszą znamiona wad dyskwalifikujących je z obiegu. Drugą korzyścią jest zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa ładunków oraz uczestników procesów transportowych gdzie wykorzystywane są legalne palety EUR. Poza tym pracownik posiadający odpowiednie przeszkolenie posiada umiejętność optymalnego doboru palety do ładunku, który ma być na niej umieszczony. Jak wynika z pierwszej edycji Ogólnopolskiego Badania Rynku Paletowego 64 % firm wykorzystuje własne zasoby kadrowe w celu sprawowania nadzoru nad paletami. Jako porównanie autor przytacza wiadomość udostępnioną na stronie PKN EPAL, która to informuje iż PKN EPAL przeszkolił dotychczas 1300 osób z zakresu identyfikacji palet. Tym samym można jednoznacznie stwierdzić iż brak jest fundamentalnej wiedzy pośród ludzi zajmujących się wykorzystaniem palet. Wyniki tego samego badania obrazują w jaki sposób określane są palety mianem uszkodzonych. Jedynie 26% firm stosuje się do definicji zgodnej z Kartą Oceny Palet, 36% stosuje własne definicje palety uszkodzonej natomiast 38% określa to w jeszcze inny sposób[2]. Tego typu sytuacje oraz rozbieżności nie powinny mieć miejsca jeżeli każdy użytkownik palet odbyłby przedstawiony powyżej kurs będący jednocześnie rozwiązaniem wielu problemów dla szeregu firm. O słuszności swego stanowiska autor pracy postara się przekonać czytelników w dalszej części pracy.
Palety ładunkowe uznawane są powszechnie za jedną z najbardziej rozpowszechnionych oraz nowoczesnych metod przemieszczania ładunków obsługiwanych w trakcie procesu transportu a także magazynowania.
„Palety (ang. pallet) jest urządzeniami przeznaczonymi do układania na nich lub w nich ładunków, przystosowane do zmechanizowanego przemieszczania jako paletowe jednostki ładunkowe”. Mając konkretny ładunek załadowca jest w stanie dokonać wyboru odpowiednią paletę na której będzie formowana jednostka ładunkowa. Pośród dostępnych palet ładunkowych wyróżniane są cztery ich podstawowe rodzaje:
- płaskie;
- słupkowe;
- skrzyniowe;
- specjalizowane[3].
Najczęściej spotykane są palety o wymiarach: 800 mm x 1200 mm, oraz 1000 mm x 1200 mm. W obiegu można natknąć się także na palety o wymiarach podstawy: 1200 mm x 1800 mm, 1200 mm x 1600 mm, 1000 mm x 1600 mm, 600 mm x 800 mm oraz 400 mm x 600 mm. Paleta nie może być jednoznacznie nazywana opakowaniem jednostki ładunkowej gdyż spełnia jedynie dwie z jego podstawowych funkcji (transportową oraz ochronną). Paleta nie spełnia natomiast funkcji informacyjnej ani marketingowej co jest powodem iż nie możemy nazwać jej opakowaniem. Dlatego prawidłowo określa się ją jako urządzenie pomocnicze służące do formowania jednostek ładunkowych lub jako platforma służąca do tworzenia jednostek ładunkowych. Jako jednostkę ładunkową rozumie się urządzenie pomocnicze jakim jest np. paleta wraz z umieszczonym na niej towarem.